Dat we de komende maanden een flinke inflatie-opstoot zullen zien, daar is vriend en vijand het ondertussen wel over eens.
We worden er vanuit de centrale banken en overheden ook al een tijdje op voorbereid.
Het Witte Huis vond het gisteren zelfs nodig om er een artikel over te publiceren op de eigen website.
In het artikel werd maar liefst zes keer het woordje ‘tijdelijk’ gebruikt.
Dat is in feite ook wat de Fed en de ECB ons vertellen: ja, er komt inflatie aan maar het is hooguit tijdelijk.
Of met andere woorden: er hoeft niet meteen ingegrepen te worden.
Er werd sinds 2007 enorm veel geld geprint en al die jaren bleef dat zonder gevolgen.
Ik heb me altijd afgevraagd hoe de centrale banken zouden reageren als de negatieve gevolgen (oa. inflatie, maar ook groeiende ongelijkheid) van hun beleid de kop opsteken.
Dat is de grote test voor de komende maanden.
Al is het antwoord redelijk duidelijk me dunkt.
De economie katapulteert zich uit een recessie en dan ga je dat herstel toch niet meteen de nek omdraaien omdat er een beetje inflatie opduikt?
En die inflatie die is er inmiddels.
Dit zijn bijvoorbeeld de producentenprijzen:
Als producenten met hogere prijzen worden geconfronteerd, dan zullen zij dat straks doorrekenen in de consumentenprijzen.
Je moet maar naar diverse grondstoffen kijken om vast te stellen dat producenten met enorme prijsstijgingen te maken hebben.
Dit zijn bijvoorbeeld de houtprijzen:
Het enge is dat de prijzen hard stijgen op een moment dat een groot deel van de wereld nog in een lockdown zit.
De VS kruipt daar nu langzaam uit, en dat betekent dat er heel wat geld in de economie zal vloeien.
Gedurende het voorbije jaar dikte de spaarrekeningen flink aan en de Amerikanen kennende, wil men dit geld nu graag laten rollen.
Mijn inschatting is dat deze inflatie-opstoot helemaal niet zo tijdelijk is als men ons wil doen geloven. Ik vrees zelfs een acceleratie wanneer een groot deel van de wereldbevolking gevaccineerd is en het normale leven weer hernomen kan worden.