Goud en deflatie, een rampzalige combinatie?

Beleggers die in goud stappen, denken vaak dat een scenario van hyperinflatie een vereiste is om een goudprijs te krijgen die door het dak gaat.

Dat is echter niet altijd het geval. Want wat is deflatie uiteindelijk? Dat hangt er vanaf welke economische school je volgt en welke visie je hebt op geld en geldcreatie.

Volgens de Oostenrijkse school is deflatie niet zozeer een daling van het algemene prijzenpeil, maar een vernietiging van slechte schulden. Dat geeft aanleiding tot een veranderende mindset bij beleggers: slechte schulden worden onvermijdelijk ‘gezuiverd’ uit het systeem. Het ‘goede geld’ blijft op die manier over.

Goud kunnen we in zekere zin beschouwen als een superieure vorm van cashgeld. Het betaalt geen rente of dividenden, maar dat is logisch: er zit geen tegenpartij tussen. In een deflatoire omgeving kunnen we aannemen dat niet het echte cashgeld in waarde toeneemt, maar ook goud, aangezien het de meest zuivere en alom aanvaarde vorm van geld is.

Tijdens periodes van een totale instorting zien we vaak dat beleggers teruggrijpen naar goud. Vaak zijn zulke periodes bijzonder deflatoir. Zelfs al daalt de prijs van het goud in nominale termen, in koopkrachttermen behoud je nog steeds een waardevol actief.

Iemand die al heel lang de goudmarkt opvolgt, is Jim Rickards. Hij schreef een tijd geleden al het befaamde boek ‘The Death of Money’, waarin de strijd tussen inflatie en deflatie op een prachtige en gedetailleerde vorm beschreven wordt. Het boek is een echte aanrader voor iedereen die het mechanisme achter inflatie en deflatie ten volle wil leren kennen en begrijpen.

Het is trouwens twijfelachtig dat een periode van deflatie uiteindelijk de bovenhand zal halen. Centrale banken draaien overuren en printen geld in snel tempo. Elke opstoot van deflatie zullen ze beantwoorden met een inflatoire overreactie. En hoe erger die deflatie wordt, hoe meer ze zullen overreageren.

Dat is nu eenmaal de werking van het systeem. De conclusie is dat we momenteel inderdaad in een deflatoire periode zitten, waarin het goud het niet al te goed doet, maar dat op langere termijn het gevaar schuilt in een monetaire overreactie. En dan blijft er maar één man overeind: het blinkende edelmetaal.

Beleggers die zich op dit moment willen beschermen tegen beide scenario’s, doen er dus goed aan om in het echte fysieke edelmetaal te stappen. Op die manier kunnen zij hun koopkracht op een duurzame manier verankeren in een actief zonder tegenpartijrisico.

 

[xyz-ihs snippet=”goud”]