Wir Schaffen Das, de druk op de Schengenzone, de vernederende Turkendeal, en natuurlijk de grote hold-up van Draghi. Europa en haar eenheidsmunt komen onder verdere druk te staan.
Of Merkel zich stilaan mag gaan opmaken voor een andere carrière (of de gevangenis) is voorlopig nog koffiedik kijken. Coalitiepartner SPD halveerde bij de laatste deelstaatverkiezingen, en het rechtse AfD en de groenen scheren hoge toppen.
Duitsland lijkt meer verdeeld dan ooit te voren. Grijpt de CSU de macht in de Union? Staat er een rood-rood-groene coalitie in de steigers? Valt de Schengenzone? Valt de eurozone? Valt de EU?
Om zich tegen die onzekerheid in te dekken heeft de Duitse Bundesbank al in 2013 beslist om het Duitse goud, verdeeld over Londen en New York, te repatriëren.
Duitsland is het land met de tweede grootste goudreserves ter wereld, na de VS. De Duitsers hebben natuurlijk de nodige ervaring met inflatie om de waarde van goud te begrijpen.
Anno 2016 staat de teller op 11,5 miljard euro aan gerepatrieerd goud. Dat is omgerekend zo’n 41,5% van de totale Duitse goudreserves. Goed voor 3400 ton.
Daarmee is de grootste klip genomen. Tegen 2020 wil men ergens tussen de 70 en 90% landen. De rest zal in Londen en New York blijven.
Door haar goud te repatriëren dekt Duitsland zich in tegen het risico dat haar leningen aan Zuid-Europese probleemlanden niet zullen worden terugbetaald. Het is ook een belangrijk signaal dat Berlijn niet het volle vertrouwen in Draghi heeft.
Dat is begrijpelijk, maar vanuit Duits oogpunt zeker ook opmerkelijk: de ECB zit in immers in Duitsland en staat de facto onder Duitse curatele.
Dat Berlijn Draghi niet als “hun mannetje” ziet, is dus een belangrijk signaal. Het suggereert opnieuw dat het hele Europese monetaire beleid een fabeltje is dat niemand écht gelooft.
Waarom zou Duitsland anders in amper 7 jaar tijd duizenden tonnen goud willen repatriëren?
Bron: ARD
Foto: Philip Taylor
Het bericht Duitsland bereidt zich voor op het einde van de euro verscheen eerst op Beurs.com.