Volgens het Australische Department of Industry, Science, Energy and Resources (DISER) zal de wereldwijde goudmijnproductie, na een daling met 3,9% in 2020 (3.401 ton), naar verwachting dit jaar stijgen met 5,5% (tot 3.588 ton), 3,0% stijgen in 2022 (tot 3.696 ton), en met 2,0% stijgen in 2023 (tot 3.769 ton).
In 2021 zal de goudmijnproductie in Midden- en Zuid-Amerika en Afrika zich naar verwachting herstellen, na zware verliezen in 2020. De productie in Mexico zal in 2021 naar verwachting met 24% stijgen tot 128 ton, die in Peru 35% tot 136 ton en Zuid-Afrika met 24% tot 124 ton.
DISER verklaarde dat een groot aantal projecten in Australië en Canada waarschijnlijk zal zorgen voor een hogere wereldwijde goudmijnproductie op de korte termijn, waarbij de mijnbouwers zich zullen concentreren op uitbreidingen en verlenging van de levensduur van bestaande mijnen.
Australië zal naar verwachting in 2021 China inhalen als ’s werelds grootste goudproducent, met een productie van 384 ton. In China zal de productie van goudmijnen door strengere milieuregels in de prognoseperiode waarschijnlijk op ongeveer 370 ton per jaar blijven steken.
DISER merkte op dat de wereldwijde goudmijnproductie na een piek van 3.807 ton in 2024 naar verwachting in 2025 en 2026 met 0,8% per jaar zal dalen tot 3.746 ton in 2026, omdat de ertsgraden afnemen en de operationele kosten stijgen.
Volgens het rapport zal het aantal onrendabele goudmijnen naar verwachting stijgen van 5% in 2021 tot 10% in 2026. Als gevolg van deze stijging worden meer mijnsluitingen en een lagere productie van goudmijnen verwacht.
Een mijn wordt door DISER als winstgevend of onrendabel beschouwd als de all-in sustaining costs – een maatstaf van alle directe en terugkerende kosten die nodig zijn om een eenheid erts te ontginnen – onder of boven de gemiddelde goudprijzen liggen.
Bron: Kitco
Foto: Flickr