Poetin’s reset

Ik moet deze nieuwsbrief beginnen met een aantal paragrafen uit mijn artikel ‘De slag om de Petrodollar’:

“Aangezien het verkopen van olie in ruil voor dollars net de petrodollar in stand houdt, verwacht ik niet dat Rusland er nog lang mee zal doorgaan.

Rusland is de grootste energieproducent van de wereld geworden en in een wereld die kampt met permanente en groeiende energietekorten, is die Russische productie broodnodig.

Zonder de Russische energie wordt de Europese economie in een depressie geduwd en daarmee heeft Poetin een gigantische troef in handen.

Niet de VS, maar hij zal kunnen bepalen in welke valuta Russische olie en gas afgerekend dienen te worden.

En in de huidige situatie is alles beter dan dollars. 

Zo zou hij bijvoorbeeld kunnen eisen dat zijn energie met roebels betaald moet worden. Het zou de vraag naar roebels doen exploderen waardoor de Russische munt meteen een stuk sterker zal worden en de lokale inflatie zal verdwijnen.

Of waarom geen energie verkopen in ruil voor goud? Het zou de vraag naar goud verhogen waardoor de prijs stijgt en tegelijkertijd de waarde van de Russische goudreserves oppompen.”

We zijn nauwelijks drie weken verder en het is al zover. Rusland kondigde donderdag aan dat vijandige landen enkel nog Russisch gas kunnen betalen met roebels. Of goud. Of zelfs bitcoins.

De Russen willen iets ‘echt’ terug voor hun energie. De tijd dat het Westen energie kan kopen met papiertjes die we net geprint hebben, is hiermee voorbij.

Economen, politici en journalisten waren compleet verrast door deze beslissing van Poetin en hebben wat tijd nodig om de implicaties goed te begrijpen.

Ik hoorde Paul De Grauwe bijvoorbeeld zeggen dat het in feite niet uitmaakt of de olie in roebels of euro’s betaald zal worden.

Wel, professor De Grauwe het maakt wél uit. Het maakt véél uit.

Deze meesterzet van Poetin zal namelijk het financiële systeem compleet veranderen en gaat straks de geschiedenisboeken in als een belangrijk keerpunt.

Kijk, Europese landen hebben de voorbije weken de economische banden met Rusland doorgeknipt.

We willen niks meer met Rusland te maken hebben, sluiten er onze bedrijven en weigeren om nog langer te exporteren.

Eén uitzondering natuurlijk en dat is energie. We blijven wel op Rusland rekenen voor onze energiebevoorrading.

We leven momenteel nog met het waanidee dat we ons straks ook onafhankelijk zullen maken van Russische energie, maar ik kan je nu reeds vertellen dat dat nooit zal lukken.

Er is niet genoeg energie elders in de wereld om Europa te bevoorraden.

Onze politici hebben hun huiswerk niet goed gemaakt en zullen de komende weken tot de harde vaststelling komen dat we simpelweg niet zonder Russisch gas kunnen.

Poetin weet dat natuurlijk als geen ander en dit is dan ook de reden waarom hij nu de voorwaarden kan dicteren en eist dat zijn gas met roebels betaald zal worden.

Professor De Grauwe sta me toe om je nu even uit te leggen waarom het wel degelijk uitmaakt of je in roebels betaald of in euro’s.

Dit is echt basiseconomie.

We kunnen namelijk makkelijk aan euro’s geraken en als we een tekort zouden hebben, printen we er gewoon bij.

Maar met die euro’s kunnen we niet meer terecht in Rusland. We hebben roebels nodig om onze energie te kopen.

En aangezien onze bedrijven nog amper handel drijven met Rusland, beschikken we in Europa over zeer weinig roebels momenteel.

We zullen dus op z’n minst ergens gigantische hoeveelheden roebels moeten kopen, hetgeen de Russische munt sterker zal maken.

Sinds het absolute laagtepunt is de roebel al 29% in waarde gestegen waardoor het lijkt alsof de financiële markten al een stuk vooruitgelopen zijn op deze ontwikkelingen.

Als het al lukt om genoeg roebels te kopen trouwens, want de handel in de roebel is zo ongeveer tot stilstand gekomen en ik ben lang niet zeker of er nog wel partijen zijn die over voldoende valuta beschikken om onze energierekeningen te betalen.

“Gelukkig” voor ons biedt Poetin nog een uitweg.

De Russische centrale bank biedt namelijk aan om goud te kopen tegen 5.000 roebels per gram. Die prijs ligt een stuk onder de marktprijs die 6.000 roebels per gram bedraagt.

Wie gaat er nu zo onnozel zijn om goud te verkopen onder de marktprijs?

Wel, als dit straks je enige optie is om op een vlotte manier aan roebels te geraken, heb je misschien geen andere keuze meer?

Landen die niet aan genoeg roebels kunnen geraken, kunnen dus altijd hun goud naar de Russische centrale bank brengen in ruil voor 5.000 roebels per gram.

Door te eisen dat landen hun energie betalen in roebels en vervolgens de roebel te linken aan een vaste goudprijs, heeft Rusland in één beweging de roebel gelinkt aan energie én goud.

Aangezien Rusland steeds bereid is om goud te kopen tegen 5.000 roebel per gram, ontstaat er op deze manier ook een bodemprijs voor goud.

Je kan bovendien de redenering ook omdraaien. Misschien is niet de prijs die de Russische centrale bank wil betalen voor goud te laag, maar is de roebel te goedkoop?

De huidige goudprijs bedraagt namelijk $1950 per ounce. Een ounce bestaat uit 31,1 gram goud waardoor een gram $62,7 kost.

Rusland waardeert een gram van datzelfde goud op 5.000 roebel.

Dus dit impliceert een usd/rub-verhouding van 79,7. Dat is ruwweg het niveau van voor de invasie.

Hoe meer de roebel dus stijgt richting dit ankerpunt, hoe aantrekkelijker het wordt om goud te verkopen aan de Russische centrale bank.

Als heel Europa moet scharrelen voor roebels en de prijs van de Russische munt hoger duwt, zal hierdoor ook de goudprijs een reset krijgen.

Stel je bijvoorbeeld eens voor dat de usd/rub naar 50 gaat.

Als je dan een gram goud verkoopt aan de Russische centrale bank, krijg je 5.000 roebels terug die dan $100 waard zijn.

Teruggerekend naar Amerikaanse dollars ontvang je dan $3.110 voor een ounce goud.

Ik heb het in mijn boek en documentaire gehad over het financiële eindspel en de terugkeer van goud in het financiële systeem en het lijkt er momenteel op dat Poetin zonet op de reset-knop heeft geduwd.

Poetin duwt de Petrodollar omver en kan straks zelfs de goudprijs bepalen door het bodemniveau van 5.000 roebel voor een gram goud te verhogen naar pakweg 10.000 of voor mijn part 50.000 roebel per gram.