Het is een groot voorrecht om energie te betalen met je eigen munt.
Je bent zo niet afhankelijk van buitenlandse deviezen waardoor je altijd toegang hebt tot energie. Toen Sri Lanka zonder buitenlandse valuta kwam te zitten, kon men geen olie meer importeren en volgde chaos.
Door olie te kopen in je eigen munt, ontstaat er ook een wederzijdse afhankelijkheid.
Een olieproducent krijgt namelijk jouw valuta in handen en moet daar iets mee doen.
Misschien zullen ze die euro’s weer aan je uitlenen door obligaties te kopen, misschien zullen ze goederen en diensten van je importeren of misschien investeren ze rechtstreeks in je economie door aandelen of vastgoed te kopen.
De EU genoot van dit privilege in Rusland, maar we verloren deze status toen we de Russische deviezenreserves bevroren.
Die wederzijdse afhankelijkheid werd compleet fout ingeschat.
De analyse was dat de Russen onze euro’s harder nodig hadden dan wij hun energie.
Naar Amerikaans voorbeeld werd de euro dan als wapen gebruikt.
De Russische deviezenreserves die opgebouwd werden met jarenlange energieleveringen werden geblokkeerd.
Hiermee heeft de EU vrijwillig afstand gedaan van het privilege om energie te kopen in eigen munt.
De gevolgen laten zich raden: de vraag naar euro’s daalt waardoor de eenheidsmunt waarde verliest en de inflatie opjaagt.
Ook de VS geniet het voorrecht om olie te kopen in dollars.
Het is in feite nog beter, want door een deal met de Saudi’s in de jaren ‘70 verkopen OPEC-landen hun olie in dollars.
Hierdoor ontstond er een enorme vraag naar dollars in de wereld waardoor de VS meer valuta kon printen zonder het risico op inflatie te riskeren.
De VS maakt echter dezelfde fout als de EU en gebruikt de status van de dollar om andere landen de wet te dicteren.
Deze landen hebben het helemaal gehad met de aanhoudende bemoeizucht van het Westen en vinden elkaar in een groeiende alliantie.
Het gaat hier in eerste instantie om de BRICS-landen, zijnde Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika.
In de coulissen staan echter ook Turkije, Egypte, Saudi-Arabië, Iran en Argentinië te trappelen om zich aan te sluiten. Op dat moment zou BRICS instaan voor 33% van het wereldwijde BNP.
De BRICS-landen willen een alternatief globaal bestuur introduceren en de bestaande wereldorde uitdagen.
Het sluitstuk van deze alliantie is de introductie van een nieuwe reservevaluta. Deze munt zou dan gebaseerd zijn op een korf van andere valuta’s en eventueel grondstoffen.