Een goud ETF is géén goud

Het gebruiksgemak van een ETF is niet te onderschatten. Met de druk op de knop krijg je tegenwoordig toegang tot een brede waaier aan beleggingen, zowel binnenlandse als exotische. Ook voor beleggers in edelmetalen bestaan er tegenwoordig enorm veel mogelijkheden. Zilver, goud, palladium, platina… alles is tegenwoordig beschikbaar voor wie blootstelling wil aan edelmetalen.

En dat is het nu net: je hebt ‘blootstelling’ aan de prijs van edelmetalen; je hebt geen echt edelmetaal in handen. Je moet al een grote juridische kennis hebben om alle prospectussen van edelmetaal ETF’s te gaan doorploegen. Vaak vindt een kat haar jongen er niet in terug. Het belangrijkste probleem situeert zich bij het ‘allocated’ tegenover het ‘non allocated goud’. Het is erg moeilijk om vast te stellen of jij uiteindelijk de enige eigenaar bent van het goud waarin de ETF belegt. Is het in een kluis opgeslagen op jouw naam, of hebben verschillende ‘eigenaars’ een claim op hetzelfde goud of zilver? Dat is de hamvraag, en het is een vraag die in feite alleen beantwoord kan worden wanneer de nood ‘hoog’ is.

Zolang alles goed gaat, is er geen vuiltje aan de lucht, maar wanneer je je goud echt wil opvragen, heb je niks aan papieren beloftes.

Het tweede grote probleem met goud en zilver ETF’s is het tegenpartijrisico. Elke uitgever van dergelijke ETF’s heeft wel een tegenpartijrisico met een grote bank of financiële instelling. Wanneer het fout gaat met die instelling, en dat hebben we in 2008 al eens gezien, wordt de notering van de ETF opgeschort of bevroren, waardoor jij uiteindelijk met lege handen staat en de bescherming van goud en zilver uiteindelijk niet werkt.

Conclusie? Goud en zilver ETF’s zijn geweldig interessante en gemakkelijke instrumenten om blootstelling te krijgen aan de goud- en zilverprijs, maar hebben tegenpartijrisico en bieden dus niet de broodnodige bescherming die alleen fysieke edelmetalen, opgeslagen op een veilige plek, jou kunnen bieden.

 

[xyz-ihs snippet=”monsterbox”]