Banken die hun koersdoelen voor goud verhogen … kranten die hun lezers uitleggen hoe ze in goud kunnen beleggen en surveys die goud benoemen als een “crowded trade”.
Als contrarian begin ik dan wat ongemakkelijk op mijn stoel te schuiven.
Ik haat “crowds”.
Ik verdien mijn geld door het omgekeerde te doen van de massa.
En dan moet je vandaag je goud verkopen, toch?
Laten we eerlijk zijn, de kans op een stevige correctie neemt toe. Er kan gerust $500 tot $800 per ounce van de prijs af. Dat zou echt niet gek zijn
Verkopen dan maar?
Niet zo snel.
We kochten goud omdat we bezorgd zijn over de enorme schulden en onevenwichten in het systeem waardoor een reset zich opdringt.
Die bezorgdheid is niet verdwenen.
En het zijn ook niet de particulieren die zorgen voor de parabolische stijging van de goudprijs. Het zijn vooral de centrale banken die de prijs hoger duwen.
Als de particuliere beleggers euforisch zouden zijn over goud zouden we dat ook aflezen aan de zilverprijs en de koersen van de goudmijnen. Dat is vooralsnog niet het geval.
Goud is ook geen belegging zoals een andere. Nee, goud is een verzekering. Een put optie op het financiële systeem.
En het zou een beetje gek zijn om je verzekering op te zeggen omdat de premie wat is opgelopen.
Bovendien draait Donald Trump er geen doekjes om: Powell moet weg bij de Fed. Hoe eerder, hoe liever.
De onafhankelijkheid van de centrale bank komt zo in het gedrang.
Wil je op zo’n moment echt je goud verkopen?
Tijdens de Weimar-periode in Duitsland zullen er ook wel momenten zijn geweest dat je het idee had dat het allemaal wat te snel ging met de goudprijs, maar op welk moment was het een goed idee om je goud te verkopen?
We moeten dus in deze situatie even ons hoedje van contraire value investor afzetten en kijken naar het grotere verhaal.
De volatiliteit zal namelijk steeds groter worden en de neiging om te handelen neemt daardoor toe.
Tijdens de Weimar ging de goudprijs verschillende keren meer dan 50% onderuit. Denk je dat het toen makkelijk was om te blijven zitten? Nochtans was dat de enige juiste beslissing.
Iedereen die toen vroegtijdig zijn goud inruilde, eindigde toen met een hoopje waardeloze valuta.
Wie toch nerveus wordt van de goudprijs, kan overwegen om wat goud in te ruilen voor andere grondstoffen die in vergelijking met goud steeds goedkoper worden.
Zolang je maar investeert in activa die de overheid niet kan bijprinten, zit je goed.
Goud is het ankerpunt en op een bepaald moment zullen de prijzen allemaal richting dat ankerpunt bewegen.
Goud is als eerste uit de startblokken geschoten en zal op een bepaald moment als een magneet fungeren voor de andere grondstoffen.
Wie toch nerveus wordt van de parabolische stijging, kan goud inwisselen voor zilver of platina.
Deze edelmetalen noteren beide historisch goedkoop ten opzichte van het gele metaal en hebben het meeste opwaarts potentieel.
groeten,
Maarten Verheyen